Onderzoek hogeschool- en universiteitsbladen
Met passie en toewijding werken aan content is 1. Er vervolgens voor zorgen dat die een breed publiek bereikt, blijkt vaak een heel ander verhaal. Hogeschool- en universiteitsbladen hebben, ondanks hun redactionele kwaliteit, te kampen met een verontrustend laag bereik: 6 op de 7 studenten besteedt er doorgaans geen aandacht aan.
Hogeschool- en universiteitsbladen zijn er in alle soorten en maten. In de regel richten zij zich op studenten, maar het komt ook dikwijls voor dat medewerkers of zelfs externe relaties tot de doelgroep gerekend worden. De meesten verschijnen 1 of 2 keer per maand, maar er zijn ook voorbeelden van wekelijkse uitgaven. De ene redactie telt 3 of 4 personen, andere zijn 2 of 3 keer zo groot. De ene redactie doet alles in eigen beheer, andere maken gebruik van professionele journalisten of een externe bladenmaker.
Het resultaat is een breed scala aan bladen over het wel en wee op en rond de campus, al dan niet aangevuld met aandacht voor de studentenstad, landelijke ontwikkelingen, maatschappelijke onderwerpen of ruimte voor opinie en debat. Vaak worden ze ondersteund door een website met het laatste nieuws, in een enkel geval heeft de site de papieren versie zelfs vervangen.
De afgelopen jaren zijn wij door diverse onderwijsinstellingen benaderd om onderzoek te doen naar de beleving van hun hogeschool- of universiteitsblad. In welke mate wordt het gelezen? Sluit het aan bij wensen en verwachtingen? En draagt het bij aan de kennis over of binding met de onderwijsinstelling? In totaal ondervroegen we zo’n 4.500 studenten naar hun ervaringen met het hogeschool-/universiteitsblad.
3 op de 4 studenten blijkt bekend te zijn met het hogeschool- of universiteitsblad, 41% neemt wel eens de tijd om het te lezen of in te zien. Een gemiddeld nummer wordt door 14% open geslagen, wat betekent dat 6 op de 7 studenten(!) doorgaans niet bereikt wordt.
Ondanks dat het 4 onderwijsorganisaties betreft en we niet alle hogescholen en universiteiten over 1 kam kunnen scheren, is er wel in alle gevallen sprake van een verontrustend laag bereik. Helemaal als je bedenkt dat we het hier niet hebben over veredelde schoolkranten, maar over inhoudelijk goed doordachte en professioneel opgemaakte magazines.
Paarlen voor de ‘zwijnen’ dus? Wij vinden van niet. De onderzoeken laten namelijk ook zien dat studenten wel degelijk belangstelling hebben voor wat er zich op hun campus of in de wereld van wetenschap en onderzoek afspeelt. Moet het dan op een andere wijze worden aangeboden? Ook in dit geval neigen wij naar nee. Studenten die wel eens een hogeschool- of universiteitsblad open slaan, vinden het over het algemeen leuk om hierin te lezen. En als we niet-lezers ernaar vragen, blijkt niet desinteresse maar onbekendheid de voornaamste reden waarom men het laat liggen.
Volgens ons moet de oplossing worden gezocht in profilering. De door ons onderzochte bladen bleken niet alleen onvoldoende zichtbaar, zij slaagden er daarnaast onvoldoende in om duidelijk te maken wat zij de lezer te bieden hebben. Ons advies aan de redacties van hogeschool- of universiteitsbladen is dan ook om, naast informatieve en vermakelijke content, te zorgen voor een associatie die verder gaat dan Het onafhankelijke universiteitsblad of Het magazine voor studenten.